" 's Nachts tussen twelf en een... dan zijn de duvels op de been!" (Brabantse volkswijsheid)

Een verdoemde ziel doolt 's nachts over de heide tussen Zeelst en Wintelre. Op zijn schouder torst hij een gloeiende grenssteen. Klaaglijke geluiden klinken langs de Heikant en de boeren fluisteren: "De Gloeiïge gi weer rond!"

De geschiedenis van Peer van 't Berkt, die 's nachts heimelijk de grenssteen verplaatste en die zwoer, bij de Schepper hierboven, "da z'n voete stonne op Zilster grond!"

God zelf spreekt hem daarop vermanend toe en leert hem en passant de inhoud van het elfde gebod: "In Gods hand moete nie kriebele!"

(Brabants dialect)