Terwijl Ma druk bezig is met het bedenken van een reclame-campagne voor "Postbus 51" besluit de gemeenteraad, dat de monumentale eeuwenoude linde op het dorpsplein zal worden omgezaagd. In plaats daarvan zal in het karakteristieke dorps­centrum een nieuwe winkelpassage annex zalencentrum verrijzen, compleet met ondergrondse parkeergarage.

Ma is des duivels: nóg een winkelcentrum en wég historische oude markt? Ma besluit in aktie te komen. Met haar vriendin­nen, Gonnie van "Natuurmonumenten" en Lisette van de plaatse­lijke Heemkundekring en haar beide dochters Hetty en Anja roept ze de dorpelingen op ten strijde. Spandoeken worden geschilderd, een strijdlied gecomponeerd. Behoud van de oude dorpskern is zó belangrijk, dat kun je niet aan de mannen (van de gemeenteraad) overlaten. Ma gaat onverschrokken op de barricaden! En ze gaat dóór, al belandt ze daardoor ook een nacht in de cel...

Een stuk over het belang, voor ons allen, van het behoud van een schoon milieu; een milieu, dat steeds meer bedreigd raakt door "groei-economie" en "marktgericht denken". Een stuk, dat als motto meekreeg:
"Op de dag dat wij de laatste boom vellen en asfalt en beton over de laatste groene halm uitstorten, staan wij als weeskin­deren op straat."
(Thor Heyerdahl: "SENOR KON-TIKI")