"Waar moet ik de worst op smeren, Semjon... wit brood of zwart brood?"
Semjon: "De kleur laat me koud... en eten doe  ik toch niet".
(dialoog uit "De zelfmoordenaar", van Nikolai Erdman, 1902 - 1970)

Regisseur Geert Huizing heeft een lumineus idee: hij wil de satirische komedie "De zelfmoordenaar" uit 1932 van Nikolai Erdman gaan opvoeren. Echter niet in de plaatselijke theaterzaal, maar rond een vervallen, leegstaande boerderij buiten het dorp. Op deze locatie wil hij de sfeer van een Russisch dorp gaan creëren; opgeluisterd met veel Russische muziek en Russische liederen moet het een echt spektakelstuk worden!

Maar de wethouder van Ruimtelijke Ordening en Woningbouw ligt dwars. Hij werkt de realisatie van de plannen uit alle macht tegen, hetgeen te maken lijkt te hebben met een al jarenlang voortdurende familievete tussen de van Wijks en de Huizings. De bom barst tenslotte, als de wethouder per ambulance moet worden afgevoerd naar het ziekenhuis in de naburige stad, tengevolge van een acute vergiftiging.

En Geert Huizing was het, die de wethouder datgene aanbood, dat de vergiftiging veroorzaakte. Een aanklacht volgt; en de toneelplannen kan men nu dus wel vergeten...

In de biografie vindt U een foto van de schrijver, Harry Smits, in een scene uit  "De zelfmoordenaar", van Nicolai Erdman. Niet opgevoerd in de plaatselijke theaterzaal, maar rond een vervallen, leegstaande fabriek in het dorp. Op deze locatie werd de sfeer van een Russisch dorp gecreëerd; opgeluisterd met veel Russische muziek en Russische liederen.