"Geld maakt niet gelukkig; dat heeft het met armoe gemeen." (Simon Carmiggelt: Je blijft lachen)

Het huwelijk van Hans en Evelien, een fabrikantenechtpaar, is volledig vastgelopen. Hans zou wel uit de dagelijkse sfeer willen ontsnappen, terwijl ook Evelien droomt van een nieuwe relatie. De slippertjes van Hans blijven voor Evelien niet verborgen; maar neemt ze het zélf wel zo nauw met de huwelijkstrouw?

Als de vader sterft erven Hans en Evelien het familiebedrijf, onder voorwaarde dat ze tante Agaat, een zus van vader, in hun huis opnemen: een zwakbegaafde vrouw, die alleen aandacht heeft voor haar haveloze teddybeer. De komst van tante Agaat leidt tot steeds meer spanningen. Al gauw blijkt dat Hans er in is geslaagd om in korte tijd het bedrijf op de rand van een faillissement te brengen.

Dan wordt er een gewapende overval gepleegd, waarbij veel geld wordt buitgemaakt. Maar waar belandt die buit uiteindelijk? Wie speelt of wie spelen er hier vals spel?